ölümün kalleş nefesine aldanma
bırakma kendini Kara
karanlığın içine,atma kendini
geliyorum, arkadaşım dayan
hatırla, biz seninle nerelerde
nerelerde, çılgınca yarıştık
dayan arkadaşım, biraz daha dayan
bırakma hayat damarlarını
bırakma kendini
gelecekteki, çılgın yarışlarımız için
bak, işte geldim hastahaneye
şimdi giriyorum, yattığın odaya
******
hayır, hayır, hayııır
bu kadar kolay ölemezsin
bu kadar, çabuk teslim olamazsın
ansızın, bırakıp gidemezsin
son nefesinde, beni görmeden
suskun,kırgın ayrılamazsın
bak, bak ağaçlar ağlıyor senin için
bak, bak seni tanımayanlar, senin için
gözlerinden, yaşlar döküyor
karaların Kara'sı
ömrün, böyle kara olmamalıydı
ağaçların, kökleriyle toprağa tutunduğu gibi
tutunmalıydın hayata
taşranın, uçsuz bucaksız yerinde
bizleri bırakarak, kayboldun gökyüzüne
şimdi mutlumusun
bizi sensiz bıraktığın için
ne olacak şimdi, yarışlarımız sensiz
nasıl onarılacak,kırılan kanatlarımız
kiminle, kiminle yarış edeceğim, duvarlarda
kiminle gideceğim, omuz omuza
delirtme beni, kalk yerinden
deli divane etme
yetişemedim diye
suçlama beni,yüreğimden
sen oradan,ben buradan, istersen
yarışalım yeniden, haydi!
başlıyorum bak saymaya
mızıkçılık etmeden
bir,iki, üç...
Cengiz ÇETİK
Cengiz ÇetikKayıt Tarihi : 31.1.2007 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocukluk arkadaşımın anısına yazdım. bir traktörden düşerek ölmesi beni o zaman hayli etkilemişti. ilk defa bir arkadaşımı, bu kadar kötü kaybetmenin acısını yaşamıştı yüreğim. o, aklıma geldi. ölüm yıldönümü de bu aylar içindeydi sanıyorum. 'Kara' diye seslenir ve bahçe duvarları üzerinde yarış ederdik. çatıdan çatıya atlardık oyun zannederek. son oyununu traktörden düşerek gösterdi. daha onbir yaşına basmadan.... bugün aklıma geldi. oturdum ve yazdım. içimden geçen duyguları, onun anısına...
Saygılar.Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (4)