Güle Güle Şiiri - Yorumlar

Öyle çok şeyi düğüm yaptım ki şu an içimde.Acı da bu kadar iyi mi anlatılır be Aynur?

cnm başin sag olsun, dedeciğin tepesinde huzurlu ve mutlu şekilde sizlere bakıyordur inan...Aslında sevdiklerimiz bir yerlere gitsede yüreklerimizde bıraktıkları izler hep orada kalıyor...Ne mutlu Çocukluğunun maviş figürü arkasından kendine şiir yazdıracak sevgıler bırakabılmiş...sevgiyle dostlukla....
---------------

Sevi Şiiri ,(küçük bir bölümü)
Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
Şair : Ümit Yaşar Oğuzcan

Allah rahmet etsin.....

Daha önce de bir şiirin karşısında saatler geçirdiğim oldu. Suskun saatler. Tuhaf bir şekilde susturuyorlar insanı.
Üzerlerine söyleyecek bir şeyiniz olmadığı için değil.
Aksine söyleyecek çok şeyiniz olduğu için.
Birbirine giriyorlar o zaman. Bu çarpışmayı önleyemiyorsunuz.

Ağırlıklı bir keder içerdiklerinde, ağırlıklı bir düşünce.. ki biri varsa diğeri de oradadır.. ruhu da ağırlaştırıyorlar.

Keder her yönden geldiğinde, savunmaktan vazgeçiyordur belki zihin.

Bir etki aldığımızda söz üstüne söz ederiz. Söz savunmadır. Etkiye karşı bir çeşit kalkan. Neyi geçirip neyi durduracağına, neyi geri yansıtacağına bizim karar verdiğimiz bir kalkan.

Bu şiirin karşısında elimdeki kalkanı düşürmüş olmalıyım.

Sadece,
şiir çok içtenlikli olduğu için değil
alt üst edici ifadelere sahip olduğu için değil
Uluç' a duyduğum büyük yakınlık için değil

empati duygum bir hayli gelişmiş olduğu için de değil.

Fazlası var.
Beni sürekli susturan bir şey.
Belki başka bir gün, bir şekilde geri gelecek.

Aynur Özbek Uluç'un köyüyle ilgili şiirinin bölümlerinin birinde:

'Ah, halı üstünde toz olsaydım, yıllar öncesinden
'Bahçe ısırganına göz olsaydım
Boynu bükük durur muydu beli kırık tabure
Ayak sesini bilir miydi dedemin
Ağır aksak usulca…
Tanır mıydı gübrelik yanında çamaşır yuğan kadını, zaman'

diye, şimdi güle güle denilerek el sallanılan maviş figürü tanımıştık. Sonsuz uykuya başlayışın hüznünde 'Caminin suyu buz gibi/ister misin biraz' dizeleri beni de çok etkiledi.

Bütünüyle dokunaklı. Başsağlığı dileklerimizi yineliyoruz.

Geliyor boyuna geliyor yalnızlığın gülmeleri...

Böyle bir dizesi vardı sezai karakoçun..

Dedeyle şakalaşmayı bitirememek..Belki de dile getirilememiş sevgileri son bir koşu arkasından yetiştirme isteği..

Şiirin yazıldığı yer; iki dünya arasındaki mesafenin o kadar uzak olmadığının anlaşıldığı ve bunun da çok umursanmadığı bir yer belki de..

Şiire günlerce sonra dönebildim.. Caminin suyu dizesi ile mantık yakıcı kısım çok acıtmıştı içimi çünkü.

Bu şiir;

bir bulut
sevgili Maviş'in tabutunun üstünde yürüyen
yağan bir yağmur, sürekli toprağının üstüne
yüreğin, yüreğe dokunuşundaki sıcaklık
Kabul edilesi bir dua,
Allah'ın salih zamanlarımıza bağışladığı

Başlar sağolsun

Ahh ölüm, olmaz olasın...Ansızın gelsen de yakarsın içimizi...Beklensen de... Çok sevilmek belki de ölüme tek çare... Sevdiklerine anımsanacak bir şeyler bırakmak... Bazen kapıyı açtığımızda gözleriyle karşılaşmak, bazen de siyah bir zeytin tanesinde anılara garkolmak... Yaşadığımız her yerde ondan birşeyler bulmak... Ama yine de... '

'Caminin suyu buz gibi
İster misin biraz '

işte insanın yüreğine makas gibi düşen he-ce-ler(dizeleri dizinde uyutan)

susuyorum

denize düşüyorum

daktilonun unutulmamış harfleri gibi ...


şiir.

Güle güle DEDE güle güle git.Rahat uyu ebedi yatağında.Şiiri yazarken hissettiklerini anlıyor ve
acını paylaşıyor, sabır diliyorum.
Sevgilerimle.

Tebrikler.