Güle Güle! Şiiri - Selim Bayrak

Ne olur sımsıcak bir gülüş daha fırlat
O andan sonra
Gözyaşlarına boğulan bakışlarıma
Dünyanın en güzel gülen insanı

Sen güldükçe
Ruhumun en karanlık noktası bile
Bana umut oluyor
Sen güldükçe
Yaşamımın tatsız yanları
Birdenbire soluyor

Ben’im olmadığını düşündükçe o gülüşlerin
Sana karşı olan duygularım ufka dolamıyor
Sınırlanıp çekilip gitmeden buradan
Bir gerçeği son kez yine kavrıyor:
Seni sabah öğle her akşam
Seni sensiz senli her zaman
Seviyorum!
Ve o an benliğimden bir şeyler
Bir daha geri gelmeyecekmişçesine savruluyor

Güle güle
Her şeyimi vermeye hazır olduğum
Esin pınarım

Güle Güle!

1996 - Bolu