Vurmaya ve kırmaya, kıyamam seni.
Sen ne kadar vursan da, kırsan da beni.
Sevip de, okşamaya hiç doyamazken
Ben bırakıp da, nasıl giderim seni?
Yıllardır yüreğimin, yükü sen oldun.
Başka yüke ne hacet, hamalın oldum.
Ne şekva ne vedada, “of” diyemeden
Çekip gittiğini de, kalbimden duydum.
Yolun da, yüreğinde hep açık olsun
Dualarım seninle, mutlu olursun.
Benden daha fazla seveni bulursan,
Kalbin hiç çekinmesin, kalbime sorsun.
Benim bugüne dem, iki aşkım oldu.
Biri Allah aşkıdır, biri sen oldun.
Ömür boyu seninle olmak isterken,
Yüreğimi, kapımın önünde buldum.
Onu kapı önüne, ne zaman attın.
Ser verip sır vermeden canımı yaktın.
Onca geçmiş yılların bir hesabı var,
Ah kim bilir kimlere, ruhunu sattın?
Aşkında bir onuru, gururu vardır.
En masum aşkın bile sonu yalandır.
“Güle güle” dense de, giden ağlarmış.
He zaman kaybedeneler, geri kalandır.
2021
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!