Güle Güle Şiiri - Erdinç Adıgüzel

Dinlerken gönül bahçemde kendi sessizliğimi, derinlerimde
Ne yapacağımı bilmeden öylece oturuyorum sanıyorsun
Öyle değil işte,unutulmuyormuş
Ne yapsan da yüreğin ile beyninin arasında bir yerde.
Ve usulca yaklaşıyor ihanetin karın ağrısı
Her zaman yaptığı gibi ta en baştan başlatıyor
Karşımda dikilip ondan bundan konuşurken
Bir anda, bitti diyorsun...
Ne garip sadece dinliyorum
Ben eski bir dost değilim ki konuştuklarına gönül koyayım
Gidenin arkasından ağlamadım hiçbir zaman
Geçmişin tozlu sayfalarını karıştırıp anılarımı tazeliyorumdur belki de
Şairin dediği gibi yazdığı şiirlerin her mısrasında seni buluyordum ki öyle
Şimdi ise sadece anılarda.
Usulca çekip git göz yaşlarım artık mucize
Vedalar içimde saklı
Güle güle...