Tatil günü mevsim, ilkbahar
Gök bulutlu kuvvetli, rüzgar.
Camlardan doğayı, izliyorum
Gönül buna doymaz, istiyorum.
Bazen yağmur, bazen esinti
Kederimi dağıttı bu, hışırtı…
İnsan sustu doğa, sanki…
Dillendi böyle ruha, karıştı.
Sağa sola esniyor, ıslık ile
Söğüt, kavak, çınar ağaçları.
Meskenim doğadır: güle güle
Aldı beni götürdü o, iştahları.
Bozkurt idim ovalar, dağlar
Benim meskenim o, kayalar
Hep uzaktan uzağa, havlarlar
Benim meskenim o, mağaralar.
16 Mart 2013
İlhami SeçkinKayıt Tarihi : 16.3.2013 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Havlayanların sayısı yirmiyi bulmaz. Bir kahpeye destek verenler var ya.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!