Güle güle Şiiri - Samet Özlem

Güle güle! ..
Bir muammadır hep bende
Güle güle derler nedense
Ne giden güler…
Ne kalan oysa…
Yüreğin fayları kırılır
Depremler yaşar duygular
Bir yanardağ olur ayrılık
Patlar yaşamın tam ortasında
Soğuk lavlar süzülür, akar gözlerden…

Yine de güle güle denir hep
Tebessüme dönmeye çalışır…
Bükülen dudaklar
Hiç gülen olmaz oysa…
Sessizliğin ölüm döşeğinde
Son nefes verilir adeta…
Film şeridi gibi geçer, gözlerden bir bir…
Tüm yaşanmışlıklar…
Güle güle! .. Hep ağlatmıştır beni, nedense…
Güle güle sana! yolun açık olsun,
Şimdi ağlıyorum işte.