Her mevsim gülen güneş hüzünlere batmazdı,
Sessizce gülümseyip önünü geriversen!
Ay doğar ufuklarda böyle yalnız yatmazdı,
Vuslat dolu an’ları bana gönderiversen!
Yazık ki aşkın gülü yine eylül kokuyor,
Sensiz uykular, düşler, hicrânla ter döküyor,
Üstüme ya hayâlin, ya melâlin çöküyor,
Ne olur gülümseyip güle gül seriversen!
Can senin gülüşünden güller dermeye gelse,
Şu kısacık ömründen ömür vermeye gelse
Dünya bir yana dursa, aşka ermeye gelse
Şu karanlık ruhuma bir ışık veriversen!
_________________________yitikozan
Durmuş KayaKayıt Tarihi : 29.1.2014 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!