Güle düşen çıngı Şiiri - Arap Kurt

I.

güle düşen çıngıyım, kendimi yakıyorum

II.

düştüğümde elimden tutacağını bilmesem
çekilmez olurdu bu dünya
kökünden sökülen ağaç gibi
yıkılır kalırdım öylece
gözyaşlarımı sildiğin için ağlıyorum belki de!

yoksa ne farkım kalırdı
duvar dibine sinmiş çocuktan

anlamını bilmesem
sözlüklerden öğrenirdim
vefa nedir
güven neye denir
aşk var mıdır acaba?

güle niçin tutkulu bülbül
neden aklımı başımdan alır iğde çiçeği
sürekli kovalamak zorunda mi ölüm
o masum kelebeği

aşkın ateşinde yanmak kereme mi has
çöl denince neden aklıma gelsin ki mecnun
bir tek ferhat mıdır kan revan içinde kalan

ne efsane
ne de binbir gece masalı
deli divaneyim gönlüme düştün düşeli

III.

- öldükten sonra dirilecek olmamız tek tesellim-