Güle Acıya Şiiri - Mehmet Oral

Yazın ateşindeyim
Şemsiyeler yırtık.
İnce dalları kolayca kırılıyor
Gövdeli ağaçların.
Ne garip!
Derim soyulurken
Gölgeler sıyırıyor yüzümü.
Yüzüme gülen kim olsa
Gülümsüyorum!
Kanımı, alnımda biriken terle
Sivrisinekler emiyor.
Daralmış koridorlarda
Birbirinin aynı kapılar.
Her kapıda bir numara var.
Hepsi kiralık.
Kendimden kendime yolum.
Yollara düşen geçmiş...
Yalnızlıktan mı korkuyorum?
Onu karakterim seçmiş,
Güle acıya...