Güldürmez Şiiri - Tuncay Akdeniz

Gönül uzaklarda,hasret yurduna,
Yuvasız kuşları,viran güldürmez,
Sevdayı gizlesen,dağlar ardına,
Ferhat’a deldirir,kerem güldürmez

Namert ile merdin,açık arası,
Adalet içindir,vicdan davası.
Malına katmışsa,yetim parası,
Yığdığı varını,haram güldürmez

Kuzu yaylasında,koyun dağında,
Sevenler buluşur,gönül bağında.
Gencecik filizler,harın ağında,
Taze bir fidanı,kıran güldürmez

Güvenme dünyada,servete vara,
El içinde yüzün,çıkarır kara.
Yiğidi mertliği,düşürmez dara,
Mertliği arkadan,vuran güldürmez

Bülbülün içinde sevda yarası,
Çileden çıkarır,gülün sevdası
Sarp kaya içinde,keklik yuvası.
Ona da tuzağı,kuran güldürmez

Tuncay kurban olsun,kadir bilene,
Güven olmaz derler,yüze gülene.
Ah çeker içinden,başa gelene,
Ar eder içine,verem güldürmez