Güldürmedin ki Şiiri - Mehmet Yaş

Yaktığın gönlümün bir köşesini,
Bir yudum su verip söndürmedin ki.
Ne zevkini koydun, ne neşesini,
Hayatı içime sindirmedin ki.

Her şeye daima şüpheyle baktın,
Bir iyilik yapsan başıma kaktın,
Boynumu her zaman bükük bıraktın,
Yüzümü bir kere güldürmedin ki.

Kahrı bile adaletsiz bölüştük,
Ağlanacak halimize gülüştük,
Ayrı rüzgarların önüne düştük,
Yönünü yönüme döndürmedin ki.

Usanmadın beni hakir görmekten;
Ne zevk alıyorsun süründürmekten;
Defterimi sayfa, sayfa dürmekten;
Bir kastın mı var da, öldürmedin ki?

Hani nerde kaldı o müşfik sima,
Şimdi her sözünde bir başka ima..
Yargısız infaza kalktın daima;
Suçum her ne ise bildirmedin ki.

Artık bu düğümü kesmemiz gerek;
Kara bahtımıza küsmemiz gerek;
Aramız da ne kaldı ki, müşterek;
Son darbeyi neden indirmedin ki?

26.07.1997

Mehmet Yaş
Şair / Söz Yazarı

GSM: 0 546 540 15 85
0 505 468 37 97