Güldürmedin Şiiri - Abbas Paksoy

İçin için, oydun içimi.
Yüzümü güldürmedin, kader.
Bana vermedin, sevdiğimi.
Yüzümü, güldürmedin kader.

Yeni açmış, gonca güllerden.
Tutturmadın, tombul ellerden.
Sardırmadın, ince bellerden.
Yüzümü, güldürmedin kader.

Derdimi açmam, uçan kuş’a.
Gelmeyen kalmadı, şu baş’a.
Yaşıyorum, beyhude, boşa.
Yüzümü, güldürmedin kader.

Sevdiğim, beni deli etti.
Hayatım, hayal oldu, gitti.
Paksoy’umun, umudu bitti.
Yüzümü, güldürmedin kader.