Güldürmedi beni Şiiri - Ahmet Bekteş

Peşin sıra koşa koşa yoruldum
Sevdaların duvarına örüldüm
Hicranınla öldüm öldüm dirildim
Kaldırmadın yine bugün ağlattın.

Koşup atılmadın koluma benim
Bir sabah çıkmadın yoluma benim
Yakından bakmadın halıma benim,
Güldürmedin beni ey! vefasız yar.

Bağımda tomurcuk goncalar soldu,
Gönlüme sürekli hüzünler doldu,
Bütün uğursuzluk hep beni buldu,
Güldürmedin beni ey! vefasız yar.

Hüzün ile geçti yaklaşık kırk yıl,
Bir tek gülüşüne olmuştum mail,
Maksut-u murada olmadım nail.
Güldürmedin beni ey! vefasız yar.