Güldürebilsen Şiiri - Vahit Aydemir

Fırtına kopuyor sanki içimde,
Ne haldeyim canım, bir bilebilsen.
Gelsen de yanıma, benimle olsan;
Benim talihimi döndürebilsen.

Korkuyorum ben bu sensiz hayattan,
Yersiz kuşkuları bir silebilsem.
Unuttum ben sensiz sanki gülmeyi,
Olsan da yanımda güldürebilsen.

Senle beraberken ben yaşıyorum,
Ne kadar mutluyum bir görebilsen.
Hasretin içimde kanayan yara,
Kalsan da yaramı dindirebilsen.

24 Şubat 1995