Güldürdün Şiiri - Mahir Güler

Şu kısa hayatta oldum derbeder
Ne yüzüm güldürdü ne sen güldürdün
Çektiğim çileler yaşanan kader
Ne yazım güldürdü ne sen güldürdün

Sevende ayrılık ciğer dağlayan
Ömrünce gülmeyip kara bağlayan
Mızrabı vurunca hemen ağlayan
Ne sazım güldürdü ne sen güldürdün

Dizlerin titredi birden giderken
Maziyi silmişsin kini güderken
İçim kan ağladı sitem ederken
Ne sözüm güldürdü ne sen güldürdün

Var mıdır acaba sefayı süren
Yârin otağına neşeyle giren
Sevdaya düşünce ilk seni gören
Ne gözüm güldürdü ne sen güldürdün

Bu günkü halime gülüyor hasım
Demek ki bitmemiş işlenir dersim
Mutlu günler için çektirdim resim
Ne pozum güldürdü ne sen güldürdün

Ömrünün güneşi batıyor oğul
Babaya itibar bitiyor oğul
Saymaz oldu meydan atıyor oğul
Ne kızım güldürdü ne sen güldürdün

Yüreğinden silmiş ağıt yaktığım
Boşa gitmiş gözden yaşı döktüğüm
Âşık kul faniyim dönüp baktığım
Ne mazim güldürdü ne sen güldürdün