Güldünya Şiiri - Ali Bozkurt Niyazlar

Güldünya
Gülmedi dünya
Sana Güldünya
Bilemediler sevgiyi
Töre dedikleri
Kara insanların dedikleri
Kararttı Dünyanı Güldünya
Gül gibiydin
Onlara diken göründün
Gülemedi dünya Güldünya
Sen sevgiyi ışık gördün ya
Kafesten çıkıp kanatlarını özgürce
çırptın ya
Özgürlüğü bir kez olsun tattın ya
Sevgili Güldünya
Herşeye rağmen bir kez olsun
güldün ya
Bir kez özgür kanatlarını çırptın ya
Düşmanların töreydi
Düşmanların kardeşlerindi
Korkak kardeşlerin
Kokutularak yetiştirilmiş kardeşlerin
Düşmanların kör sağır düzeniydi.
Kalbleri kör
Beyinleri sağırdılar