Yedi veren güldün
Gönlümde
Güzde açan,
yazda açan,
Baharda kırmızı vurdu
Gözlerime.
Her açışın bir umut
Kırpıntısıydı
Toplanan bir araya,
Demet demet
Olan.
Sevda türküleri yazılırdı
Adına
El çırpmalar, halaylar arasında
Sallanırdı kıvrak bedenin.
Güle kan değdi gülüm
Nazara geldi gülüşün
Ağlayışlara büründü
Yüz,
Yüz kere kırıldı gönlümde
Dallar.
Ne güller açacak oldu
Ne ötmek için
Bülbüllere dal kaldı.
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!