bir metre kareydi alanım...
yalanım olmadı asla.
işitemeyen insanlar gözlerindeki ışık.
karmaşık yollara saptım ilk defa,
sefasını sürmek varken yalnızlığın.
bir metre kareydi alanım...
yanımda oturuyordu...
güldüm.
konuşmak yormazdı beni asla.
yorulmadım da.
ilk kez dinledim.
değerli geldi sanırım gelmekte de.
defalarca denedim.
ben ilk defa...
güldüm.
bir metre kareydi alanım...
kendimi bulduğum kadar varım.
yarım'ımı buldum...
güldüm.
bir metre kareydi sanırım...
onunla çok büyüktü alanım.
Kayıt Tarihi : 27.11.2012 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!