Güneş yanığı yüzünde kayaların
Açmıştı rengârenk
Sızıyordu kayaların gözyaşları
Çiçek gülüyordu
Kaya, sertliğinde damıttı Güneş’i
Hayatı içti rengârenk
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta