Güldenim Şiiri - Aliş Gülden

alişim
gez dolaş usanma
aşkın peşinde
gönlüm alev alev yanmış aşk ateşinde
nevruzlar çiçek açarken karlı dağların döşünde
arzularım hayallerim
seni arar durur
durur güldenim
mor dağların doruğunda
yeşil gözlerin çiçek çiçek renk renk açarken
sarp kayaların ucunda bir başka açar zambak
düşmüşüm yollara senin için yalın ayak
ruhum bedenden ayrılıncaya dek
gözlerim göz bebeklerinde çakılı kalır
kalır güldenim
yaz gelince erir ak karlar
fırtınadan sonra ılık ılık eser rüzgarlar
çığlık çığlığa ıslık ıslığa yeşil yapraklar
binboğaların dik yamaçlarda kızaran topraklar
ve penbesi yanakların gamzeli gülüşlerin
ebedi yurt olur kalır gönlümde
kalır güldenim
laleler sümbüller goncalar gibi uzaktan gelir kokun
çayır çimenler arsında siyah zülüflerin
aklıma düşünce mecnuna dönmüş aşık gibiyim
gibiyim güldenim
gönlümü alıp perişan eden
sensin derdime derman ey
sensin güldenim
arzularım emellerim
senin için taşkın sular gibi çağlar göz yaşlarım
çağlar güldenim
yeter gel ey sevgili
sustur alişin feryat fiğanını
dikenler sarmadan dörtbir yanını
gel dudağınla sustur
sustur güldenim

aliş gülden/o3.12.2015 istanbul