Çok uzun zaman oldu hayallerimden vazgeçeli
Çoğu zaman belki de sadece o ve ben vardık
İnsanın bir yaşama sebebi var mıdır?
İdealler, prensipler için mi bu kadar acı çekeriz?
Ey Aşk!
Sen nasıl bir şeysin böyle
İnsanın yudum yudum içesi geliyor
İçtikce içinde barındırdığın gizem adeta baş döndürüyor
Ey Aşk!
Kalp konuşur duygular dilde biter
Akıl konuşur mantık dilde biter
Suskunluk konuşur sessizlik dilde biter
Kalp akıl ile büyük bir savaşa girer
Doğruları aramaya çalışır
Kalp sahamız da ki büyük bir çelişki var
Narkozlanmış kalplerimizi uyandırmanın zamanı geldi
İkimiz de yaralarımızı sarıp çıkmışız sahaya
Neden bu korku?
Neden bu çelişki?
Neye ele atsam benden çalıyosun be hayat
Yürüdüğüm her yola sürekli engeller koymayı bırak artık
Uğraşma benimle!
İzin ver, bi kerede o engellerin olmadan yaşayayım
Yalpalayıp düşmekten usandım artık be hayat
Yağmurlu bir günde tuttuğun ellerimi
Sahil de bir şemsiye altında ki bizi
Özleyeceksin işte, inkar etme
Özleyeceksin...
Ah benim uslanmaz, velet yüreğim
Bi elime geçiremedim ki seni
Şöyle adam akıllı bi terbiye edeyim
Tam yakalıyorum, tuttum diyorum
Yine elimden kaçıyorsun
Yetmedi dimi kanamaların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!