Gülden Bir Dünya Şiiri - Serap Tepedelen

Gülden'in hep ayağı tökezlerdi; ya bir taşa ya da bir kaldırım kenarına...Sakardı hem de olabildiğince/ne zaman adı gibi gül toplamaya kalkışsa
Gül olmayan sokaklardan/caddelerden
Gülden bir dünyası vardı çünkü-henüz bozulmamış-mis gibi kokan
İşte o an
Düşmememek için-tökezlenen ayağını,kurtarayım derken-
Bir gül çukuruna düşüverdi birden...
Bir hoşnut kaldı ki dünyasından,bir hoşnut
Düşmanlarını çatlatırcasına çekti gül kokusunu yüreğine
Henüz o yürek bozulmamıştı çünkü...
Sandı ki hep gül kokacak dünyası
Bir gün fazlaca kaptırmış olacak ki kendisini
Dikenler birer birer batmaya başladı
Güller yapraklarını döktü/kokuları yok oldu gitti
Gülden bir şaşkın ki bir şaşkın
Acıttı dikenler yüreğini
Güllerden eser kalmadı
Gülden'in dünyası da
Gülden bir düş olarak kaldı şimdi
Gülden,gülden bir imge yarattı beyninde
Oyalanıp duruyor,gerçeği göremeyecek kadar
Yalnız ve kırgın ne yazık ki.....

Serap Konuk
21.08.2010,Bursa