Gülden Avcı Şiirleri - Şair Gülden Avcı

Bizi en iyi biz anlarız..
Sizin anladıklarınızı da gördük..
Hayatımıza kattık..
içimize sindirdik..
Cebelleştik hatta..
inanmayacaksınız ama..

Herşey suç yaşadığımız evrende..
Kapıyı açmak değil belki ama,
Kapatmamak suç!
Oyunu istediğin gibi bozabilirsin..
Katılmamak suç!
Susayım dersin,köşene çekilirsin..

Benim..
Kimseyle değilmiş derdim..
Kimsede değilmiş mutluluğum..
Ben kocaman bir balonmuşum..
Uçamıyormuşum bile..
Rüzgar alabildiğine eserken..

Soğudum..
Birinci derece yabancıyım kendime..
Yapay göletim buz tuttu..
İçindeki umut balıkları öldü..
Kendi haline bıraktığım hayallerimin..
Psikostatik sorunları var artık..

Bezgin,bitmiş,canı çıkmış bir halde bulacaklar bizi..
Elimizi yüzümüzü silmek isteyecekler ama pisliklerimizin önüne geçemeyecekler..
Yeni elbiseler giydirecekler,üzerimizde erimelerine engel olamayacağız..
İçimizin küf kokusu her yana yayılacak..
Rahatsız edeceğiz canlıları..
Baktığımız yer delinecek,gözlerimizin asidinden!

Saat kaç idi bilmiyorum..
Bavulumu alıp çıktım..
Arkama bakmadan koşmaya çalıştım..
O kadar ağırdı ki bavulum..
Yarı yolda fırlatıp attım..
Etrafa yayıldı bana ait her şey..

Çok seviyorum seni..
Hem de çok..
içime işledi her yanın..
Ciğerlerime seni çekiyorum..
Seni veriyorum havaya..
Doğa benim nefesimle daha bir güzelleşiyor..

Ben çocukken..
Henüz büyümemişken..
Altıma işerken..
Azar yerken..
Sümüklerimi yalarken..
Otobüse bilet atmazken..

Pembe bir bedenin içine giriyorum her gün..
Tozunu bol koyduğum..
Hafif beyaza çalan rüyalar görüyorum..
Aralarında kaybolduğum bulutlar sonra...
Her sabah mavi bir dünyaya uyanıyorum..
Yüzümde belirgin bir gülümseme,hem de her sabah...

Ben bir isci ariyim..
Kralice ariya en asik..
Her gun suslenip puslenip karsisina cikarim..
Farketsin diye cok calisirim ama..
O hep baskalarini secer..
Secsin..