Mecnun Leylâ'sını, çölde arardı.
Ben ise, dağlara attım kendimi.
Göz yaşlarım ırmak olup akardı,
Sabır taşlarıyla kurdum bendimi.
Gönül potasında eridim, piştim.
Nice engelleri, atladım aştım.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Değerli kalem sevgili hocam ,Muhteşem bir eser gönül kaleminiz dizeleri konuşturmuş şiir gibi şiir zevkle okudum duyarlı yüreğine kalemine sağlık gönülden kutlarım . Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlünüzce olması dileğimle kalbinizden sevgi yüzünüzden tebessüm elinizden kalem dilinizden kelâm hanenizden sadık dost , gönül bağınızdan gül ,eksik olmasın . Sevgi ve saygılarımla .Allaha emanet olun selam ve duam ile
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta