Gülde Tecelli Cemalin Şiiri - Halil Yılm ...

Gökyüzü rahmetle dolu
Dile be Allah’ın kulu
Yalvarıp istemez isen
Gökten yere inmez suyu

Deniz kaynar fokur fokur
Kaptanı, deryayı okur
Denizi dövse dalgalar
Kılavuz yolunu bulur

Ol çeşmeler pınar olur
Akar akar derya olur
İnsan kimdir? Sorar durur
Bir damla sudan halk olur

İnsan mayası çamurdan
Yarattı Hüda ruhundan
Âdem ve Havva, anadan
Nesli çoğaldı soyundan

İkilik yoktur birlik var
Vahdet-i vücûdda *birlik var
Kudretinde bir Hikmet var
Son noktaya varan var

Yer kara mavi gökyüzü
Ay gecenin gören gözü
Merhamettir O’nun özü
İnsan ise güler yüzü

Kimi yerlerde sürünür
Kimi dört ayaklı yürür
Kimi Libasa bürünür
Âdemim diye övünür.

Gülde tecelli Cemalin
Görmek istemez velakin
Gönlü acar ise Celil
Şehadeti söyler o dil

*Allahtan başka mevcut varlık yoktur