Ve yıllardan sonra bir günbatımı yanarken
Ateşleri yara yara ona gidiyorum
Göğsüme sığmayan kalbim sanki ateş kuşu
Aşk; zamana inat sevgiye kanat çırparken
Ben O Zümrüt-ü Anka kuşuna gidiyorum...
İşte karşımde mahzun, sıcacık gülümsüyor
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
