Güldamlası ve Aşkdamlası - I -

Ve yıllardan sonra bir günbatımı yanarken
Ateşleri yara yara ona gidiyorum
Göğsüme sığmayan kalbim sanki ateş kuşu
Aşk; zamana inat sevgiye kanat çırparken
Ben O Zümrüt-ü Anka kuşuna gidiyorum...

İşte karşımde mahzun, sıcacık gülümsüyor
Taparcasına, ellerine asılıyorum
Bakımlı, gül kokulu yumuşacık iki el
Bakışlar tutuşurken, bedenlerimiz üşüyor
Bir volkana akarak ona sarılıyorum...

Alev topu gözleri, yakıyor köz köz
Parmaklarının ucunda yükselerek ilk kez
Dudaklarıma gömülüp çılgınca öpüyor
Kollarımın arasında; nice yarınlara
Ve nice güneşli baharlara haykırıyor...

Kuğulu Park'a doğru kol kola yol alırken
Yasemen kokan uzun saçları, rüzgarda
Delirten bir tutkuyla yüzümü okşuyordu
Banka oturduk, mimozalar bizi saklarken
Duygularımız farklı dilden konuşuyordu...

Hatırlar mısın 'Güldamlası' otuz yıl önce
Seninle yine burda buluşmustuk gizlice
Evet 'Aşkdamlası' sınıfın bir maç günüydü
O gün öpmene izin vermemiştim, aptalca
Ah o zaman geri gelir mi, mümkün mü sence...

Mehtap ve yıldızlar kaybolana dek oturduk
Neler konuşmadık ki gün ağarıncaya kadar
Bizi ayıran düzeni, kavuşturan ortamı
Yaşanmış bir yaşamdan; yaşanmamış bir yaşamı
Kalp kalbe, aşk aşka doyana kadar konuştuk...

Hadi diye fısıldadı, yeniden öperek
Gitmeliyim artık, ben çağırana dek bekle
Hazır ol benim için, aşka sevgiyi yükle
Ve beni bekle...O yeşil gözlerde erirken
Ayrıldım yanından; hıçkırığımı tutarak...