İsyan ederken yüreğim sensizliğe,
Karanlık gecelerde,
Güneşin doğmasını bekler oldu.
Delice sevmek isterken,
Kör bir kurşuna hedef oldu.
Belki acısını o an hissetmedi ama,
Geceler daha da karanlık şimdi,
Güneşi görmek bir o kadar zor.
Sevgiyi arayıpta bulamamak,
Çıkmaz sokaklarda kaybolmak,
Çaresiz kalmak,
Mutsuzlukların başlangıcı,
Bir gülün kokusunu özledim.,
Birde buram buram,
Burnumda tüten yarimin.
Bir gülümseyişini özledim.
Birde gözlerime dalıp dalıp gitmesini.
Bir ellerini özledim,
Mum ışığıyla aydınlatmaya çalışırdım,
Kapkaranlık dünyamı.
Kelimelere anlam yüklemeyi başarmışken,
Her saniye eriyip giden benliğimi görürdüm.
Umutlarım gecenin sessizliğinde,
Teker teker sönerken,
Yangınlarda yine yüreğim.
Yine aynı sokak,
Yine aynı saatte,
Yine aynı yağmurların altında,
Seni bekliyor...
Anladım ki bir rüya,
Bir düştü gördüklerim...
Herşey bu kısa zamanda bitmemeliydi,
Aşk yaşanmadan gitti uzaklara...
Şimdi esen bir meltem ol,
Mutlu olduğun her ana bir isim koy,
Ama sakın unutma.
Unuttuğun her mutluluğun ismi,
Sana mutsuzluk olarak geri dönecektir!
Yangınlarda yine yüreğim.
Yine aynı sokak.
Yine aynı saatte.
Yine aynı yağmurların altında,
Seni bekliyor...