Bir kış günüydü
Yollar buz insanlar buz
Ben yılgın
Ah çocuk
O nasıl bir andı
Içimden bir melodi sana aktı
Martıydın ucu olmayan denizde
Gönülden gönüle göç edip durdun
Son durağın değildi benim kalbim
Geçerken uğradın sırtımdan vurdun
Bir daha demem sana gel diye
Bir Eylül gecesi
Kafasında ölüm sesi bir kadının
Bu bir kuşun serzenişi
Bir anlamı da yok çığlıklarının
Bir yaygara mahallede
Bir iğde ağacı var
Yazın güneş altında
Bu karın ne işi var
Yeşil ağaç dalında
Kurulu bir salıncak
Kalplerindeki kara taşlar
Yüzlerinde gözbebeklerinde
Sebebi olmayan hep bir yükselme seslerinde
Doluşurlar naif kadınların etrafına
İncitmek daha kolay mercedes güllerini
Zulmettiklerini bilseler de
Bir şölen sofrası var
Kavaklar gölgesinde
Gülüşür çapkın kızlar
Rüyalar ülkesinde
Bu bir davet yemeği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!