Gülçiçek Şiiri - Mahmut Cantekin

Bir kuş oldun uçtun gittin Gülçiçek,
Güneşsiz gün aysız gece sensizlik…
Bir düş oldun çabuk bittin Gülçiçek,
Hüzün dolu bir bilmece sensizlik…

Dal kırıldı ağıt düştü dilime,
Duvar bakar kapı ağlar halime,
Ayna küsmüş etmez bir tek kelime,
Ayaz vurmuş dilsiz hece sensizlik…

Yastık kızmış kuşanmış tüm dikeni,
Tutsa boğar gönül hasret ekeni,
Alaz yakar böyle sevda çekeni,
Dertler sarar ince ince sensizlik…

Yaprak düşmüş gül sararmış ten gibi,
Sevdalanmış yar ararmış ben gibi…
Seher yeli saç tararmış sen gibi,
Esmez olmuş bitmeyince sensizlik…

Cantekin der; Gülçiçek’im tek maral,
Mısra mısra yazdım sana arzuhal,
Sen gelmezsen mezarıma çelenk sal,
Sevda yüce etti cüce sensizlik…

'GEL GÜLÇİÇEK DÖN GÜLÇİÇEK GÜLÇİÇEK,

KAL GÜLÇİÇEK CAN GÜLÇİÇEK GÜLÇİÇEK...