Gülcemâlin Benzer Hûri Meleğe

Gül cemâlin benzer hûri meleğe
Baktıkça yüzüne bana cân gelir
Arzumu yükledim sonsuz dileğe
Dilek tutmuş gibi yüze kan gelir.

Kaşların yay olmuş kirpiklerin ok
Yârim güzelliğin bana biraz çok
Seninle bu günüm ne yarınım yok
Efkârı bilcümle sûi-zân gelir

Kimi dost görünür kimi harâmi
Kimseye diyemem gönül yaramı
Seninle açtılar şimdi aramı
Bundan sonra dünyâ bir yalan gelir.

Cümle tabîp derdime derman arar
Boşa uğraş ölmüşüm neye yarar
Hakkımızda verilmişse bir karar
Boyun eğip kadere îmân gelir

Gonca güller ne ki solar giderim
Ak düşmüş saçları yolar giderim
Kendi namazımı kılar giderim
Sonsuzluk yolunda acı ân gelir.

Başıma bir belâ örmemek için
Herkesten kaçarım görmemek için
Ölümü öldürsek ölmemek için
Gizli sırlarım ayân beyân gelir.

Şuarâ-i cihân hayranmış bana
Şıpsevdi gönüllü ayranmış bana
Bilemedim her gün bayrammış bana
Ömrümü günbe gün bir sayan gelir.

Garîp sezâîyim bir yol gösterin
Yoluma çıkana bir sol gösterin
Allâha inanan bir kul gösterin
Yoksa bütün amel hep ziyân gelir.