Gülcemâl Şiiri - Necati Karaman

Sen sebeb-i cism ü cânsın gönüller hep seni arar
Nûr-ı Hakkın varı da sen yârı da sensin Gülcemâl
Âşikan düşmüş yollara ufuklardan seni sorar
Kâinâtın özü de sen sırrı da sensin Gülcemâl

Beşer sana muhtaç amma hâlinden haberdâr değil
Meftûn gider evhâmına bilmez ki yükü bâr değil
Aşk ateşiyle tutuşan gönüllere lütfet eğil
Bîçârenin âhı da sen zârı da sensin Gülcemâl

Aşk iklimine girenler sensiz ufka varamazlar
Akıl çölünde gezenler vuslata yol bulamazlar
Haktan yana dönmeyenler asla iflâh olamazlar
Can verenin ârı da sen dârı da sensin Gülcemâl

Varlık içinde yüzeriz bîgâneyiz hâlimizden
Gece gündüzle birleşir yâr tutarsa elimizden
Hak yolunun bendesiyiz yalan çıkmaz dilimizden
Aşk ehlinin nûru da sen nârı da sensin Gülcemâl