Gülce Şiiri - Fahri Bulut

GÜLCE
Aşkımıza Azrail'de acırken,
Ömrünüze ömür katım ha derken,
Birlik ölme kavli noterde varken,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?

Kurudu gözyaşım, yağmur yağmıyor,
Çoban oynatanlar, yıldız sağmıyor.
Yaşamım kör zindan, güneş doğmuyor,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?

Dört mevsimim, hep kış bahara hasret,
Yeyip bitiriyor, sevda denen dert.
Temmuzda üşürüm, poyraz eser sert,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?

Dağlarda yatarım, börüler yemez,
Kuzu bana acır koyunu emmez.
Begrek Kezban'ı, okşamaz sevmez,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?

Ben kocayım, sen de ece mi oldun?
Şavkın yansımıyor, gece mi oldun.
Korkarım goncayken, sararıp yoldun,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?

Rızazade, toya ramak kalmıştık,
Sevenlere okuntular salmıştık.
Mutlu olmak için kavil kılmıştık,
Sensiz ölüp gitmek kolay mı Gülce?
28 HAZİRAN 2010
FAHRİ BULUT RIZAZADE

Bozkırlar da yaşayan Türkmenlerde,
Börü=kurt-Begrek=damat-Gülce= gelin olacak Türkmen güzeli.
Toy=düğün-Ece=yaşlı kadın-Kezban=güzel Türkmen kızı.