Gülcem Şiiri - Mehmet Cevat Yaşar

GÜLCEM
1-
Nadide bir çiçektin
Seni ben ektim
Adını da ben verdim
Gülce dedim
Damarlarında akan kan benim
Daha büyüyecektin elimde
Serpilecektin boy boy
Telli duvaklı bir gelincik olacaktın
Bu kız benim kızım diyecektim
Kahvemi içecektim elinden keyifle
İçemedim
Bir bardak su bile elinden
2-
Yedi cihana bedel
Kabe’nin örtüsü
Kömür karası gözlerin
Siyah lale saçların
Sen uzakta ben uzak
Büyüdün benden uzak
Payıma hasretini büyütmek düştü
Bin yıllık bir çınardır
Yüreğimdeki hasretin
3-
Ahhh!…Bir bilsen!
Boğazımda bir yumrudur yokluğun
Şimdi baba diyenim yok benim
Biliyorum olmayacakta
Bir akşam vakti
Sevinçle bekleyenim
Hasretin bir heyula
Kaç ölümü yokluğunda tattım?
Yokluğun beyaz kefenim
4-
Yüreğimi her elime aldığımda
Adını sayıklıyor Gülcem!
Sırtımda bir hançerdi
Seni benden alan
Bir Agave ağacı gövdem
Kopardılar çiçeğimi benden
5-
Gülcem gülmecem
Gülüşünü yedi cennete değişmem
Hele o küçük burnunu öpüşüm!
“Tamam tamam küçükten olsun” deyişin!
Ağlarken bile cennetimdin
Kucağımda
Beş yüze kadar sayıp
Sallayıp ta uyuttuğum
Şarkım türküm neşem
6-
Vasiyetim!
Bilirim yok cebi kefenin
Öldüğümde
Koysunlar gözlerime diye
Hala saklıdır cüzdanımda
Bir demet saçın
7
Olmasaydı resimlerin
Yazıp çizdiklerin
Kutsal emanet gibi sakladıklarım
Olmasaydı
Bir rüyaydın derdim
Alıştım alıştım…
Her şeye alıştım
Bir hasretine alışamadım
Varsın ıslatsın yastığımı gözyaşlarım
Görmesem de duymasam da
Sarmasam da koklamasam da
Varsın ya….
Seni yaşadım ya…
Tatlı anıların!
Acıda olsa
Ölüme dek yeter bana

13/05/2021
M.C.Y