Gülçehre Şiiri - Nurullah Koç

Dört yanımdan kuşattı fecr efesi,
Müphem hislere dalıyorum Gülçehre,
Itrın olmayan mülteci nefesi,
İstemeden alıyorum Gülçehre.

Cin misin, peri mi var mı bir eşin,
Meali var mıdır, çeşm-i güneşin?
Kıvılcımken harladığın ateşin,
Söndürmeden eriyorum Gülçehre.

Kapıldım bir kez ol zülfün yeline,
Bilmem ki acep ne geçti eline?
Artık mızrabım, bağlamam teline,
Değdirmeden çalıyorum Gülçehre.

Seni buldum, yakılan her ağıtta,
Dinlediğim her şarkıda öğütte,
Bu ara, gönül divitin kağıtta,
Gezdirmeden yazıyorum Gülçehre.

Sanığı oldum müebbet bir suçun,
Gönüle söz geçirmez insan niçin,
Açılan tek goncayı nurun için,
Soldurmadan deriyorum Gülçehre.

Sevda tarihi bir köle pazarı,
Râm etmiş kendine koca Sezar'ı.
Oynattığın akıllara mezarı,
Sezdirmeden kazıyorum Gülçehre.