Gülcehan 1 Şiiri - Servet Yüksel

Bir çobanın en sevdiği kızıymış,
Yakasına çiğdem takar Gülcehan..
Görenlerin yüreğinde sızıymış,
Aşkın pınarında akar Gülcehan..

Bir ceylanın gözlerinde saklanır,
Bir türkünün sözlerinde saklanır,
Bu dağların közlerinde saklanır,
Uzaktan uzağa yakar Gülcehan...

Salınıp gezmesi, nefesler keser,
Siyah saçlarında rüzgarlar eser,
Bir ah çekip hilal sulara düşer,
Gece yıldızlara bakar Gülcehan..

Mor fistanı, ipek şalı pür sürur,
Şaşkın aklı-fikri gamzeler vurur,
Mevsimler geçerken seyrine durur,
Nergis açar, sümbül kokar Gülcehan..

Gülcehan.. 2

Bu köyleri, yaylaları üzersin,
Yaman ayrılığı seçme Gülcehan..
Dalgın dalgın ufukları süzersin,
Senden uzaklara göçme Gülcehan..

Şehrin ışıkları yanıp sönüyor,
Bak gökdelenlerin başı dönüyor,
Her gelene ayrı zehir sunuyor,
Nefsin kadehinden içme Gülcehan..

Aldatmasın seni renkli vitrinler,
Hani hayat dolu kızlar, gelinler,?
İnan ki yolları tutmuş hecinler,
Sokak kapısını açma Gülcehan..

Güzelliğin aynaları şad eder,
Şair şiirini yazar, yad eder,
Özünden koparsan kim imdad eder ?
Kanadın kırarlar uçma Gülcehan..

Yenemezsin zamanenin fendini,
Bazen ne haldesin yokla kendini, ?
Dünyanın kirinden pakla kendini,,
Kalbini ağyara açma Gülcehan..

Servet Yüksel