(GÜLCE-Üçgül) Güldenizi Bir Türkü

Güldenizi bir türkü tutturdum gidiyorum,
Üç şiirle adımı dünyaya unutturdum;
Hergün doğup yeniden bayramlar ediyorum.

Ebedî sürgündeyim yüreğinde bir çimin
Güvercinler yaralı, hüzne gebe her şeyim
Şadırvanlar ağlıyor girdabında içimin..

Kuş görsem Süleyman, balık görsem Yunus'um
Gemideyken Nuh ile dolaştım hayli zaman
Alev, pamuk taşıyan Yesi'li bir fânusum..

Hacı Bayram Sultandım, ders verdim medresede
Mağarada Eflâtun, Şems idim Mevlâna'da
Seni-beni yok ettim pergelli hendesede..

Nefes alan, yürüyen; okunacak kitabım
Gündüze karanlığı yârenlikle bürüyen
Bedir'deki kuyuda hıçkıran bir mehtâbım..

Yeni yağmış kar kokar üstümdeki kıyafet,
Siz bakmayın hâlime, ruhumda şimşek çakar
Dışım duru göl suyu, içim sanki kıyâmet...

En girift haritayken çözüldüm ırmak ırmak,
Âşıka dil gerekmez cümle oklara yayken;
Böler göğü ikiye şehadet denen parmak..

Uzanır kervanlarım dipdeki ufuklara
Kendime kendim yolcu, çocuk oldum ağlarım
Güldenizim son verir meçhul yolculuklara...

Sessizliğin sesiyim güvercinler donunda
Kudret lokması dolu Yunus'un heybesiyim;
Şeytanımı Müslüman edeceğim sonunda...