(GÜLCE-Serbest Zincir) Tohum ve Toprak

Sabahlar ıslaktı
Islaktı yer, gök
Göklerin çağrısı vardı
Vardı yokların arasında
Arasında geçmişle geleceğin
'Geleceğin günü bilirim' dedi
Dedi ya gülümsedi toprak...

Toprak mahzen, toprak ana karnı
Karnına sancı düşmüştü
Düşmüştü yazgısında bir tohum
Tohum, çekti besmeleyi derinden
Derinden derine, ulam ulam ulaştı haberler
Haberler muştuladı doğumu
'Doğu mu batı mı hiç önemli değil' dedi
Dedi ya demesine,kendi duydu ancak...

Ancak, değildi zamanı şimdi
Şimdi, kabuğunu okşamalı kan tüküren zamanın şimdi
Şimdi başka çare mi var? Hele dur!
'Dur! ' dedi ya, boşuna yankılandı sesi...

Sesi yırttı sessizliğin yüzünü
Yüzünü yırtarken tek bir tohum...
Tohum çıkardı boğum boğum filizini dışarı
'Dışarı soğuk yüzlü tankların palet uğultusunda' diyemedi,
Diyemedi tohuma, dinletemedi söz
Söz, demeç demeç ıslaktı kandan,
Kandan çepeçevre her yan
'Yandım anam' dedi çılgın rüzgâra
Rüzgâra verdi umutlarını, şimdi n'olacak?

N'olacak umut, n'olacak sancı ve n'olacak ulam ulam haberler
Haberlerler var haberlerin içinde
İçinde kılcal köklerini uzatıp dayanırken tohum
Tohum yazgısının sancısında kıvrandı filiz
Filiz direndi mevsimine, ama ne çare?
Çaresizce eğdi başını ağlayarak...

Ağlayarak analar gitti toprağa
Toprağa düştü yavrular,
Yavrular Karabağ'da,Gazze'de...