Elinden içtiğim aşktır, gözümden çağlıyor yaşlar
Uzaklar meskenim olmuş, kavuşmak “ Dur! ” diyor, erken.
Uyanmak isterim düşten, hayaller olmasın artık;
Yanar göğsümde bir yangın, içimden sen geçerken, sen.
Yasak bir meyvedir vuslat, özünden tatmadım bilmem
Hüzünden bir sunak hasret, ateştir giydiğim ak ten.
…Doğruya benzer yalan, hakikat ince bir sır;
…En yalansız doğruya, koşturdum onca asır.
…Aşkı aşkta yaşayıp, bulmuşum seni derken;
…Sarılmak rüyaları, “ Dur! ” diyor, daha erken.
Bilinmez bir gizem yurdun, arar gönlüm bulunmazsın
Duyulmaz son nefes feryat, akarken gözlerimden kan.
Açar bir gül, öter bülbül, “Gülüm! ” der, gülmelerdir ses;
Nefessiz bir ömür sürdüm, taşar bendimde kor volkan.
…Aşılmaz yüce dağdır sana çıkan tüm yollar,
…Hicran dağlardan büyük, umut papatya fallar.
…Elbet gönül meylinde bir son muhakkak vardır,
…Nefessiz ömürlerde, gökten yağan hep kardır…
Gecem dersen rüyam sensin, ışık versen ayım sensin;
Gülümsersin biter hüzzam, güneş sensin canımsın can.
Aruz Vezni: Mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün
Hece Vezni: 7+7 14’ lü hece
20.04.2014 Antalya
Yusuf BozanKayıt Tarihi : 1.1.2015 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
