Ağlayan sadece ben değildim sen giderken.
Yağmur damlası sanıp göz yaşımı silmiştin.
Bu şehrin gözyaşları yüzünden süzülürken,
Nemli busemden sonra, sen üzülme demiştin.
Sana her hitabımın idrakine varmıştım.
Söylediğim her lafı bir kör düğüm bilmiştim.
Şairler helal etsin, şiir ismi çalmıştım.
Ben sana Gülce dedim, sen çözülme demiştin.
Her gök gürültüsünde vurulursun kalbinden,
Birlikte ürpermiştik gökyüzünün radından.
Her toprak kokusunda hatırlarsın yeniden,
Birlikte ıslanmıştık, sen üşüme demiştin.
Aniden melek gibi çıktın benim karşıma.
Ömür vermeye değer bildim seni kendime.
Benim kadar sevmesi gerçi imkansız ama
Başkası tarafından sen sevilme demiştin.
Kayıt Tarihi : 16.6.2016 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!