(Buluşma) YÜREK HALA KANIYOR
Hangi cadı ateşledi, kaynayan şu kazanı,
Ev yıkıldı, ocak söndü, kazan hala kaynıyor,
Dur diyecek yok mu acap, bu düzeni bozanı,
Bak tutuştu can evinden, alev alev yanıyor.
Karardı,
Karardı tüm ufuklar,
Toz dumana karıştı,
Ne, düşmanlıklar bitti,
Ne de el sıkışıp barıştı.
Bilmiyorum hangi çılgın, uyandırdı bu devi,
Ateş düştü yüreklere, yanıyor gönül evi,
Kızıl kıyamet koparken, kabuğunda münzevi,
Kanayan bağırlarda, güller açtı sanıyor.
Uyandı,
Bak uyandı,
Çığlık çığlık çor çocuk,
Kimi kanlar içinde,
Kimi tutuştu yandı.
Çığlık çığlık bu meydanda, çoluk çocuk ağlarken,
Düşen ateş yürekleri, can evinden dağlarken,
Kan ağlayan şu analar, karaları bağlarken,
Dindiren yok, bu acıyı, yürek hala kanıyor.
Ali GÖZÜTOK
2 ŞUBAT 2009
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ev yıkıldı, ocak söndü, kazan hala kaynıyor,
Dur diyecek yok mu acap, bu düzeni bozanı,
Bak tutuştu can evinden, alev alev yanıyor
Bu güzel dizeleri canı gönülden kutlarım üstadım. Beğenerek bir çırpıda okudum. Oktan yüreğe ve yazan kaleme sonsuz şükranlarımı sunarım...
TÜM YORUMLAR (1)