(GÜLCE-Buluşma) Vatan Dedi

VATAN DEDİ

“ Zafere giden yol çiçekli olmaz.”
Bu yol uzun, bu yol dik, bu yol dikenli.
Bilir misin bu yolda ne çileler var?
Yürümüş Kara Fatmalar, Ayşe Bacılar,
Yürümüş nice koç yiğitler,
Bıkmadan usanmadan, yarı aç yarı çıplak,
Ayağında yarım çarık, yayan yapıldak.
Yürümüş zafere doğru gündüz geceli.
Korkmamış bir an bile ölümden,
Bu yolda gelse de ona eceli! ...
Uğurdur diye kınalar yakıp,
Düğüne gider gibi, davul zurna çalarak,
Yürümüşler bu yolda zafere doğru.

Türk’e düğün yeridir, ölüm kusan siperler,
Bir orduya bedeldir, cephedeki her bir er,
Boyanıp kırmızıya, mavi gökler nehirler,

Büklüm büklüm büküldü, kutsaldır vatan dedi,
Yemin etti Mehmetçik, yazarım destan dedi.

On Sekiz Mart sabahı, alem başka uyandı,
Kızıl kıyamet koptu, sancılar içinde bin güneş yandı.
Toprak yandı taş yandı,
Kanat çırpan kuş yandı,
Yemyeşil vadilerden, boşanan kızıl kandı.
Marmara da akan su, kırmızıya boyandı.
Savaşın şiddetinden,
Yedi yer yedi gök, un ufak parçalandı.
Sancağımın göğsüne, hilal geldi dayandı! ...

Toplanmış yedi düvel, hepside bir oldular,
Yüklenip gemilere, Marmaraya doldular,
Nasıl durulur nasıl, boğazdaki bu sular,

Tutuştu dalga dalga, kutsaldır vatan dedi,
Ses oldu Mehmed’ime, yiğidim aslan dedi.

Yine ufuklar yansa,
Yine dağlar ve taşlar, kızıl kana boyansa,
Kılıçlar çekilse de, bıçak kemiğe dayansa,
Asla aman vermeyiz,
Dindiririz gönlümüzün yasını,
Yine destanlar yazar,
Sileriz kanlarıyla, palamızın pasını.
Ulu önder Atamız,
Emanet olan yurdu, asla “çiğnetmeyin” ha! …
“Çiğnetmeyin” buyurdu,
Bir ölür, bin doğarız, çiğnetmedik, çiğnetmeyiz bu yurdu.

Ecdadın emaneti, ana vatan toprağı,
Verilmez yad ellere, kuruyan bir yaprağı,
Türklerin şanlı olan, ay yıldızlı bayrağı,

Çırpınarak ufuktan, kutsaldır vatan dedi,
Şan dolu bayrağımın, boyası al kan dedi.

“Ey şehit oğlu şehit! ..”şimdi sen rahat uyu,
Mekanın cennet senin,
Kazılan bir mezara, ihtiyacın yok senin.
Bu ülke bu vatan bu toprak senin,
Kazandığın zaferler,
Tarihe mihenk senin,
Ünün şanın şöhretin,
Bedirlere denk senin.
Altın kafes dindirmez, bülbülün figanını,
Razıdır o vermeye, hem can, hem cananını,
Bekler gülün dalında,
Her karanlık gecenin, aydınlık sabahını.

Gösterdi hedefini, “ Ya istiklal ya ölüm.”
Yurdumun çiğnenmesi, çekilmez acı zulüm,
Özgürlük türküsüdür, söylediği bülbülün,

Her sabah dile gelip, kutsaldır vatan dedi,
Bırakın benim yurdum, bağ ile bostan dedi.

Ali GÖZÜTOK
18.07.2009