Kırmızı bir gonca gül,
Başlayan günün o ilk deminde salınıyor;
Salınıyor ilk esintilerle.
Sarmalamış nazik ince bedenini,
Sanki inciler gibi,
Güneşin ziyasını yansıtarak parlayan,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir