(GÜLCE-Bahçe) Kul Benim Şiiri - Ali Gözütok

KUL BENİM (Gülce Bahçe)

Bir
Damla
İçinde
Mahzene indim.
Gitgide değiştim,
Kemik oldum et oldum.
Vaktim saatim dolunca,
Ağlaya sızlaya anamdan,
Sanki dert küpü içine doğdum.
Doğmak ne kelime, dibine vurdum.
…..Dokununca ney misali, inim inim inlerim,
…..Söyler ise bir çilekeş, derdini ben dinlerim,
…..Derde deva bilir isem, şifa verir önlerim,
…..Böyle yüke omuz veren, dert ortağı kul benim.
Sanmayın ki,
Şu dünyada derdi olan kul benim.
Dertlilerin derdindendir,
Benim hep elemlerim,
Çilekeşin her derdini, dert bilen fert benim.
Eğer yalan ise,
Söylediğim sözlerim,
İnan ki, şu dünyada,
En düzenbaz, en adi, en namert kul benim.
…..Ne dedimse her sözümün, arkasında durdum ben,
…..Acı veren kin nefretin, defterini dürdüm ben,
…..Yaşatmadım yalan sözü, can evimde vurdum ben,
…..Böyle yüke omuz veren, dert ortağı kul benim.

Ali GÖZÜTOK
04. 11. 2009