(GÜLCE-Bahçe) Dört Mustafa Şiiri - Yorumlar

Mustafa Ceylan
658

ŞİİR


21

TAKİPÇİ

-Osman Öcal ve bütün Gülce mensubu öğretmenlerime saygıyla...

Günaydın de okullara
Günaydın de sınıflara
Işığınla öpüver kalemleri, tahtaları
Harflerle tebessüm et gözlere
Işıtan ol karanlığı ışıtan

Tamamını Oku
  • Refika Doğan
    Refika Doğan 06.04.2010 - 04:20

    ....

    Biliyorsun;
    Biz dört Mustafayız:
    Sen,
    Ben,
    Ulusumun önderi
    Ve de
    İlk öğretmenim...

    Dört Mustafa derler bize
    Desinler...
    Duydukça bu sözcüğü
    Nasıl bayram ediyorum nasıl? !
    Kelimeler yetersiz kalmasa
    Söyleyebilsem...

    Diyebilsem sağır kulaklı bu dünyaya
    Beni ben yapan siz Mustafaları
    Nesillere ışığınızı
    Yansıtabilsem...
    Ya da bir kere daha gelseniz yeniden
    Ne güzel olurdu ne güzel evren,
    Sönmez yaktığınız meş'ale
    Sönmezdi asla
    Bir tutabilsem... '


    Şiirin bütün ağırlıklı noktası işte bu dizelerde... Madde ve mânânın, dünya ve ahiret' in, yaşam ve ölümün, sonlu ve sonsuz olanın derin ifadeleri bu dizelerde yalın, akıcı ve bir o kadar da düşündürücü söylemlerle nakış gibi işlenmiş.


    Üzerinde yaşadığımız ve adına 'Dünya' dediğimiz bu mekân, sonsuzluk içeren bir boşlukken;

    Ona anlam yükleyen en önemli canlı türü olan insanoğlu, ne yazık ki son'lu /ölümlüdür. Ölümse, karanlık bir boşluk...

    O halde insan maddi dünyanın nimetlerini yaşadığı sürece kullanır / kullandırır. Yani maddi anlamdaki sahipliği nefes aldığı sürecedir. Ölüm denilen gerçekle yumduğu kirpiklerinin altında bir başka dünya, bir başka mânâ, başka bir derinlik başlar.

    Orada sadece kendisi, kendi benliği ve bu benliğin barındırdığı değerler zenginliği yahutta fukaralığı vardır. Artık maddi nefisten soyutlanmış, başka bir boyuta -mânâ boyutuna- geçmiştir. Geride bıraktığı ise; nefsinin ona kazandırdığı ya da kaybettirdikleridir. Yani insanlığı ya da insan görünümündeki 'hiç' liğidir.

    İşte bu bağlamda maddi dünyada temelini oluşturan 'değerler silsilesine' şekil veren öğreticinin anlamı, önemi ortaya çıkar.

    Bilgi; bilgiyi özümsemiş, kendine düstur edinmiş kişilerce, karşılıksız ve büyük bir aşk ile insandan insana aktarılır. Zira her iki dünyanın yolcusu olan İNSANIN yaşadığı sürece kâmil /olgun insan olma yolunda tek sığınağı tek korunağıdır bilgi...

    Bilgiyle yıkanmış benliğin yükselttiği insan -tinsel ve tensel- sağlıklı yapısıyla kendi değerini gerçek anlamda kıymetlendirir. İşte öğreten ve öğrenen bağlamında ÖĞRETMEN' in / önderin önemi de burada başlar.

    Bizim -hayati önem taşıyan- toplumsal dönüşümlerimizde önemli kilometre taşlarıdır Mustafa' lar...Gerek inanç gerekse toplum ve ULUS olma bazında çok önemli mesuliyetler yüklenmiş, kendi varlıklarını gerektiği yer ve zamanda 'var edene yani Yaradan' a' teslim edebilme yürekliliğini göstermişlrdir.

    Bu sıfatı üstlenen değerlerimiz hem öğrenmiş öğreteninden hem de öğretmiştir son nefeslerine kadar.

    Demek ki öğreten ve öğrenen, yani öğretmen ve öğrencilik anlayışı yaşamın son noktasına değin süregelen bir süreç;

    Bir nefesle başlayıp son nefesle noktalanan...

    Bu aşamadan sonrası ise öğretilen ve öğrenilenlerin geride bıraktığı yansımadır... Biçimselden uzak, elle tutulamayan ancak hissedilen, algılanan, konuşulan, takdir edilen kısacası yaşamış olduğu maddi dünya da bıraktığı ruhu, kişiliği, insanlığıdır.

    Burada Gülce' nin ne kadar özel ve üretken bir edebi çalışma olduğunu görüyoruz net olarak.

    Dolayısıyla Gülce başlıklı nazım türlerinin bir veya bir kaçıyla oluşan Bahçe' nin; dilin ucuna gelipte -teknik veya söylem olarak- ifade zorluğu çekilen duygu ve düşüncelerin ifadesinde olabildiğince zengin bir anlatım kolaylığı -net olarak- sağladığını da...

    Bu vesileyle;

    Bahçe nazım türünü öneren sevgili arkadaşımız, kardeşimiz Sayın Yusuf Bozan ve,

    Ufkunun derinlerinde taşıdığı zenginliği bir öğretmen, bir öğrenci, bir gönül ereni edasıyla -bilgisini yaratıcı zekâ ve estetik örgüyle sarmalayıp- bizlere aktaran saygıdeğer hoca' mız Mustafa Ceylan' a teşekkürlerimle, saygı ve dostluk selâmlarımla...

    Cevap Yaz
  • Abdullah Ramazan
    Abdullah Ramazan 05.03.2010 - 23:24

    Harika bir eser üstadım yüreğine sağlık kutlarım kalemin daim ilhamın bol olsun saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Fatma Kalkan
    Fatma Kalkan 28.02.2010 - 23:10

    MUHTEŞEM MUHTEŞEM

    YAZAN VE YAZDIRAN YÜREKLERİ KUTLUYORUM

    ÇOK ANLAMLI DEĞERLİ BİR ÇALIŞMAYDI

    EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK




    Cevap Yaz
  • İhsan Ertem
    İhsan Ertem 28.02.2010 - 17:56

    Bu güzel, gönül aydınlatan ışımanın ardından dilimden şu kelimeler döküldü, 'nur ol hocam'

    Saygım sevgim ile.

    Cevap Yaz
  • Rahime Kaya
    Rahime Kaya 27.02.2010 - 18:03

    sayın Ceylan, bütün Mustafalara selam ve saygılar olsun. Teşekkür ve saygımla.....

    Cevap Yaz
  • Fatima Humeyra Kavak
    Fatima Humeyra Kavak 27.02.2010 - 13:22

    DÖRT MUSTAFA(GÜLCE-Bahçe)

    -Osman Öcal ve bütün Gülce mensubu öğretmenlerime saygıyla...

    Günaydın de okullara
    Günaydın de sınıflara
    Işığınla öpüver kalemleri, tahtaları
    Harflerle tebessüm et gözlere
    Işıtan ol karanlığı ışıtan
    Çağıl çağıl yüreklere ışı, tan...
    Geç de gel iğnelerin deliğinden
    Her tüneli baştan sona ışıt, an...
    İliğinden her hikmetin iç de gel
    Kürsülerde âlim densin
    ..............Gönüllerde sultan....

    *
    Yoğur geleceği, kolaylaştır hayatı
    Yeniden çiz alınlara kaderi
    Yeni baştan...
    Yol aç ufkumuza ötelere uzansın
    Yol konuşsun, sen konuş
    Konuş da dinleyelim...
    Yağsın çöl yangınları üstüne yağmurlar
    Değişsin iklim,
    .............Serinleyelim...

    *
    İleri giden saatin pas tutmasın zembereği
    Ellerinle yoğur zamanları, göster gerçeği
    İzin ver kölen olayım, öğrettiğin her bir harfe kırkar yıl
    Ölüm bile şaşırsın olmuşa, olacağa...

    Lâlenin nefes alışını duyur bana
    Lâmekân hüzünlerin güvercin kanadıyla
    Lisanını kaybetmiş bülbüller söylesin şarkımızı
    Lâyığın olup şakısın deli gönül aşkınla...

    (İ) zin ver öpeyim ellerini, yüz süreyim eşiğine
    O(l) de, 'ölmeden evvel ol' de, olayım, kurtulayım hamlıktan
    İk(i) miz için yazdığım şiirler başlasın konuşmaya
    İki(m) iz için...

    *
    Muradına eren karınca ayağıyım peşinde
    Mağara önüne gerilen örümceğin ağıyım...
    Mevlâna dergâhında ney, Yunus heybesinde alıç
    Medine akşamında fanus,
    .........Ve aşkını destan eden
    ...........Bilâllerin dudağıyım...

    *

    Ey ilimler hazinesi!
    Sonsuzluğun türküsü
    Göklerin ve yerlerin süsü
    Zerrelerin kürrelere yansıyan,
    ............Çağıldayan görüntüsü
    Işıktan kalem
    Ey aklımı ve ruhumu baştanbaşa kuşatan
    ...........Ezel-ebed çerçevem...
    İnsanlığın kurtuluşu
    Hoşgörünün okyanusu ey! ...

    Bulutların yağmur yüklü yüreği
    Çatlamış topraklara gülümseyen bahar
    Gül çağrısı, çimendeki nem
    Ve ey alın aklığım

    Öfke ateşini bakışıyla gülzar eden
    Kin dağlarını erim erim eriten
    Barışın efsunkâr güzeli
    Muştulu tutkum ey! ...

    Adını taşımanın adımda
    Ne demek olduğunu anlatabilsem
    İçimin köhne istasyonunda duran
    ..............Paslı kilitleri kırıp
    .................Bendeki beni çöle
    ..................Ayak izelerinin olduğu yere
    ......................Fırlatabilsem...

    Arzın merkezindeyim, arz eylerim hâlimi
    Sanadır susuzluğum gülce eyle dilimi...

    Hem madde, hem de manâ ilmine acıkmışım
    Geleceksin diyerek yollarına çıkmışım
    Sevdanı haykırmayan takvimlerden bıkmışım
    Arzın merkezindeyim, arz eylerim hâlimi...

    Dağlardan damar damar inip sızanlar benim
    Pirincin danesine âyet yazanlar benim
    Adını ufuklara her an çizenler benim
    Sanadır susuzluğum gülce eyle dilimi...

    *
    Biliyorsun;
    Biz dört Mustafayız:
    Sen,
    Ben,
    Ulusumun önderi
    Ve de
    İlk öğretmenim...

    Dört Mustafa derler bize
    Desinler...
    Duydukça bu sözcüğü
    Nasıl bayram ediyorum nasıl? !
    Kelimeler yetersiz kalmasa
    Söyleyebilsem...

    Diyebilsem sağır kulaklı bu dünyaya
    Beni ben yapan siz Mustafaları
    Nesillere ışığınızı
    Yansıtabilsem...
    Ya da bir kere daha gelseniz yeniden
    Ne güzel olurdu ne güzel evren,
    Sönmez yaktığınız meş'ale
    Sönmezdi asla
    Bir tutabilsem...

    Mustafa Ceylan


    İlim ve irfan yolunda, saha kalkmis, soluksuz kosularda demlenmis güzel bir siir... Keske insanlik yanan bu mes'aleden istifade edebilseydi, efendimizin getirdigi islam kardesligine önem verebilseydi, sevgi ve saygi adimlari ile, buhranlar sona ererdi... Emek verilmis güzel bir siir, güzel tesbihler, önce siirin basligini anliyamadim ama siiri okudukca sir perdeleri acildi birer birer... Tebrikler bu güzel siiri yazan yürege...
    Güldeste Siir Grubu/muzda bu güzel siiri paylasmaktan onur duyuyorum ilk tam puanimla can-i yürekten kutluyorum...
    Selam ve dua ile...

    Cevap Yaz
  • Şemsettin Ağar
    Şemsettin Ağar 27.02.2010 - 11:45

    Tebrik mi o da ne.Az gerlir azzz.Senin deyiminle tam mahkemelik vesselammm.İmrenerek okudum üstadım.Saygım ile.

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta