(GÜLCE-Bahçe) -Burdur-Denizin Dibinde H ...

Ey
Millet
Geliniz,
Dinleyiniz,
Hem belleyiniz! ...
Geliniz birlikte,
Adım, adım gezelim,
Gezelim görelim ibret,
Alalım………..
Öğrenelim, öğretelim yazalım.
Hangi analar yiğit doğurmuş,
Hangi analar doğurmuş güzelleri! ...

Neler, neler yaşanmış,
Böyle yaşantılarda,
Kimler, neler, efsaneleşmiş!
Kimler gelmiş, kimler göçmüş diyardan!
Kimler atlamış yardan!

……………………..Ölen ölmüş,
…………………..Giden gitmiş,
……….Amma geri gelen olmamış! ..
…..Efsaneler,
…….O gündür bu gündür,
……….Yaşar olmuş,
……Nesilden nesile, sürmüş gelmiş! ...

…..Yağmur yağar,
………Otlar biter.
…………..Çocuk doğar büyür gider.
……………..Yiğit olur, dilber olur! ...
……………………………Ana olur,
……………………..Baba olur,
…………………………..Devran döner! ...
…………..….Gece olur, gündüz olur,
………………….Birbirini kovalar! ...

Gök yüzü,
………Yüksek tavan.
Yer yüzü,
…………..Döşek eyvan.
…….Yıldız yürür,
………Ay yürür,
…………Güneş yürür,
….Ancak denizler yürümez!
………..Yerinde durur.

…………..Düşünelim bir kere!
……………….İnsandaki isyan niye? ...
………………………….Hani anan!
…………………..Hani baban!
……………..Süslü kâşeneler nerde?
……………………..Hani mağrur zenginler?
……………..Ne oldu bunlara? ....

……………………….Ak Deniz bölgemizin,
……………………Güzel bir beldesi var.
……………………...........Adı BURDUR!
………………..…Bu bir şehirdir,
………..……Etrafı pür nur,
……………Ey yolcu geçme dur!
…………………………Burası BURDUR.

……….Göçüp gelenler,
……………..Beğenmişler,
……………………Sevmişler,
………………………İşte bize yurt demişler….
………………...Sonunda,
…………..Burada dur demişler! ....
……...Buraya yerleşmişler…
…Yurt kurmuşlar çoğalmışlar….

……………....Şimdi burada dur!
……………….…Burası BURDUR.
İşte bu Burdur’un;

……Arvallı köyünde! ...
…………Güller güzeli bir kız varmış…..
……………..Bu güzelin adı HACCE imiş.

Hacce de, Hacce imiş yani! ....
Onu görüpte sevdalanmamak,
Ona yanmamak mümkün mü?
……………..Fidan gibi boy, ip incecik bel! ...
………………….Ay parçası yüz, kömür gibi göz,
…………………………Ak gerdanda çifte çifte ben…
………………………………..İşte böyle bir Hacce…

Kaçınılmazdan kaçılmaz,
Yaşanacaksa o yaşanır!
Sonunda ölüm varsa, ölünür! ...

……………Gün olur harman olur,
………………….Nice dost bilinenler,
…………………..…Kanlı bir düşman olur!
………………..Ne yaparsan yap,
………..…..İstersen çek, her gün ah,
……..…Okunmaz asla
…Mezar taşında günah,

Günlerden bir gün,
Köye Ali adında bir yiğit!
Öğretmen olarak atanır.
…………………..Yansıması mazinin,
…………………Grup vakti bu köyde,
…………….Ses getirir destanlar,
…………Ali köye gelende,
………Ses getirir Hacce’ler,
…..Aşk’ı için ölende.

Kazısan tırnağınla, geçmişinin camını,
Sıkar belki hatıralar, yine senin canını,
Hep vardır hayatında, bir hatta ikisi,
Bu ikiliden biri sensen, biri de ötekisi….

Hacce vurulur Ali’ye,
Vurulur vurulmasına da,
Ali, alevi diye,
Kızın babası olmaz der! ...
Vermediği yetmez gibi…..
Hacce’yi Antalya’ya gelin eder.

Gelin ata binmiş, ya nasip,
Yolda giderken Hacce,
Kendini uçurumdan atar ve ölür! ..

Ali gelinin arkasından,
Bir türkü yakar! ...

DENİZİN DİBİNDE HACCEM
DEMİRDEN EVLER.

Denizin dibinde Haccem, demirden evler.
Ak gerdanın altında, çiftedir benler.
O kınalı parmaklarda o beyaz eller,
Yolcuyu yolundan, eyleyen dilber.

Ovalara duman inmiş, göremedin mi?
A gız kendi saçını öremedin mi?
Dalga, dalga, dalga, dalga dalgalanıyor,
Hacce’yi görenler aman sevdalanıyor.

Arvallının önünde pınarlar harlar,
Hatcem çıkmış pencereye ay gibi parlar,
Ben Hacceyi yitirdim de dumanlı dağlar,
Gözlerimin pınarları durmadan çağlar.

Alçaklara garlar yağmış, yükseklere buz,
Gel seninle gezelim, ince belli gız,
Onu onu, onu onu, onu onuna,
Ben de yandım Hacce’nin mor fistanına.

Yüce dağ başında Haccem ekin ekilmez,
Yağmur yağmayınca (aman) kökü sökülmez.
Eller’in köyünde Haccem kahır çekilmez,
Doldur ağuları doldur, içelim Haccem..