Gülce Şiiri - Serdar Ka

Bir Gece Güneş'i Gördüm Gökyüzünde,Alevden Saçları Yoktu Üstünde.
Sonra Bir Sabah Ay'ı Görür Gibi Gibi Oldum,Silik Bir Hayalet Silüetinde.
Rüzgar'ı Gördüm Sonra,Olduğu Yerde Süzülürken.
Gökyüzünde Savrulmaya Çabalarken.
Bir Kaç Kelime Dökülse Dudaklarından Belki Rahatlayacaklardı.
Sevebilen Yok,Herdem açmış Demetler Gibi Taze.
Susmayı Edinmiş Kendine Uğraş Artık,Kainat Ve Nice Barındırdığı İçinde.
Bu Gece Alıp Gitsem Diyorum,Tüm Ümit Ettiklerimi Ardıma.
Yolun Sonuna Uzanan,Bir Bela bir Kahır Çiçeği,Upuzun Tarlalardan Geçsem.
Her Şehirde Yeniden Yeşersem,Çiçek Açsam Yeniden.
Ardımda Bıraktığım Herşey Eskir.
Ağır Nem Kokusu,Biraz Hüzün Kalır Geride.
Bu Akşam Gitsem Diyorum,Tüm Sahip Olduğum Öfkemle.
Kimse Fark Edip Düşermi Ardımdan Yokluğumla.
Bu Gece Tüm Yıldızlar'ı Söndürsem Diyorum.
Ay Bi Başına,
Sabahın Yorgunluğuyla,Kendi Külünden Doğsa.
Sonra Şarkılar Söylesem,Güzel Günlere Dair.
Ama hayır Onlar Hatırlanmamak İçindir.
Her Yaşanan Güzelse Eğer,Tekrar Yaşanmamalı.
Sonra Her Saat Diliminde Yavaş Yavaş Unuutulmalı.
Bu gece Kanımı İçime Akıtsam Diyorum,Nefretimi Kussam.
Sonra Susup Susup Ağlasam.
Ama hayır,Ben Ağlamayı Sevmem Doğru Ya.
Her Gülen Göze,Yeni Güne,Sevmeye,Aşk Çok Artık.
Ama Hayır.!
Hazan Mevsimi Yok Artık.!