Gül getir güleyim gönül bahçeme
bir tutam eylül getir
yaprak yaprak sar beni
kalmasın umutlarım yetim
... bahar damarı çatlamadan toprağın
hareli bir gül dudağında
acılarımı öpmeye gel
ayın şavkı vurunca yüzüme
sevinçten gül döksün gözlerimin altı
bitsin yalnızlığım
kalmasın umutlarım yetim
deşilsin irin tutan yaram
başımda gam, kirpiğimde nemle
ağlarken yaralı kalbim
gözyaşımı silmeye gel
gel bağışla yüreğini yüreğime
yanaklarımdan öpmeye
dudaklarımdan aşkı içmeye gel
kalksın aramızdaki dağlar, denizler
tut kanatlarından getir gönlümün nazlı turnasını
hasretimi bölmeye gel
alnıma vuran ışık,
ezelim, evelim, ebedim ol
kesilmeden soluğum
vermeden son nefesimi
gülçarem, sonçarem ol
benimle ölmeye gel
Nuri CAN
www.nurican.com
Kayıt Tarihi : 3.6.2012 23:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!