Kadıköyde, Rıhtımda çay içerken masada,
Çiçek satan bir kadın geliverdi yanıma
''Çiçek vereyim'' dedi, ''sevdiğine verirsin''
''Sevdiğim yok ki'' dedim, ''sevdiğim yok ki abla..''
''Sende o zaman'' dedi, ''anacına veresin''
''Annem uzakta'' dedim, ''annem uzakta abla..''
Burukça gülümsedi, koydu gülü masaya,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.